DES verliest bekerfinale na barrage

2 jun

Afgelopen vrijdag was de grote finale van de Gelderse Beker. Voor het derde opeenvolgende jaar mocht Lunteren de finale spelen, waarbij de afgelopen twee jaren de titel ook werd veroverd. Dit jaar trok Lunteren echter aan het kortste eind. Tegen Huissen werd het in de reguliere wedstrijd 4-4 (waarin er grote kansen werden gemist door Lunteren) maar in de barrage ging het mis. Kansloos werd er verloren met 2-6. Hiermee ging de titel naar Huissen en bleef Lunteren enigszins gedesillusioneerd achter.

Opstelling
Net als in de halve finale had Lunteren ook nu weer gekozen voor een tactische opstelling. Aan de hoogste twee borden moesten de grootmeesters van Huissen in bedwang worden gehouden en aan de onderste twee borden moesten de kopmannen van Lunteren de kansen gaan verzilveren. Een goede tactiek wat ook leek te gaan slagen….

De wedstrijd begon met enige vertraging doordat één speler van Huissen niet op tijd op de speellocatie kon zijn. Iets na 20:00 uur werden de klokken alsnog in gang gezet. Direct volgden op alle borden interessante openingen, wel heel verschillend van opzet. Van interessant flankspel, tot voorzichtig klassieke opbouw tot de bekende theoretische Keller-variant. Het was een voorbode voor een hele boeiende finale!

Punt grootmeester
Laura Timmerman mocht aantreden tegen niemand minder dan grootmeester Geert van Aalten. In deze partij waren er veel onduidelijkheden. Wie stond er nu daadkrachtig genoeg op het centrum en moest er nu juist wel of niet afgewikkeld worden of moest juist de spanning opgezocht worden? Het waren onduidelijkheden waar beide spelers geen goede grip op konden krijgen. Doordat er in het middenspel voor vereenvoudiging was gekozen, werd er na 40 zetten een terechte remise genoteerd. “Ben echt happy met dit punt” glunderde Laura. “Dat was alweer een tijd geleden dat ik een punt scoorde tegen een GMI”, en dat op de dag voor haar verjaardag.

Als tweede mocht Erwin van Hierden een punt op het scorebord noteren. Tegen Jos Stokkel, net teruggekomen van een internationaal toernooi in Salou, zocht Erwin naar kansen. Deze kwamen echter niet op het bord. Stokkel koos namelijk voor voorzichtig klassiek spel en Erwin kreeg hier onvoldoende grip op. Beide spelers gingen tijdig in de aanval via het Kerkhofveld, maar deze werden er ook direct vakkundig afgeruild. Met een bekend offer forceerde Stokkel naar remise. Hiermee werd de tussenstand 2-2.

Gemiste winsten
Aan bord 1 troffen de heren Arjen Timmer en Wouter Ludwig elkaar. Het bleek tussen hen één van de meest interessantste ontmoetingen tot nu toe. Er ontspon zich namelijk een zeer spannend flankspelgevecht met allerlei offers. Maar wie had nu het beste spel? In eerste instantie lag deze volledig bij Arjen. Hij was heel goed uit de opening gekomen, maar tijdens het middenspel kantelde de wedstrijd. Ineens kreeg tegenstander Ludwig volop mogelijkheden en leek doelgericht toe te gaan slaan. Hierbij overzag hij echter een kleine finesse, waarmee Arjen zich uit de problemen bevrijdde. Bij de analyse achteraf bleek dat ze beide hele goede voorzettingen hadden gemist, mogelijk zelfs allebei een keer de winst. De remise was dan ook wel de terechte uitslag in deze partij. De tussenstand kwam nu op 3-3.

De beurt was nu aan Henk Klarenbeek. Zou hij de Gelderse Beker voor de derde keer op een rij binnenhalen? De bekende Keller-opening werd door beide spelers zeer snel gespeeld. Zowel Henk als tegenstander Joost Hendriksen begaven zich op bekend terrein. Na 30 zetten stond bij beide de klok nog steeds zo rond de starttijd (speeltempo bedroeg 45 minuten en per gespeelde zet een minuut erbij). Op zet 32 ging Hendriksen nog een stap verder in de aanval. Hij beperkte hiermee wel zijn mogelijkheden op zijn korte vleugel, maar bracht wel de nodige spanning op het bord. Henk bleef echter volharden in zijn omsingelingsstrategie en verkreeg veel voordeel. Zoveel zelfs dat hij kon afwikkelen naar een heel goed 4 om 2 eindspel. Vanwege zijn goede tijdverdeling had Henk voldoende ruimte om dit eindspel uit te rekenen. Hij ging er dus nog even goed voor zitten. Op zet 64 ging Hendriksen in de fout en kon Henk het afwikkelen naar winst. Henk kreeg ’t echter voor zichzelf niet rondgerekend en verkoos voor een andere variant. In deze variant was de winst ook voorhanden, maar Henk liet toe dat zijn tegenstander de randschijf kon activeren. Er werden nog een tiental zetten gespeeld, maar hiermee was de winst uit handen gegeven. Tegen 24:00 uur eindigde hiermee de reguliere wedstrijd in een 4-4 uitslag, waarna er een barrage met versneld tempo gespeeld moest worden.

Barrage
Iets na 24:00 uur werden de klokken voor de barrage in gang gezet. Hierin was Huissen heer en meester. Op alle borden kwamen de Lunteranen al snel in het nadeel. Mede door het versnelde tempo ging het rap. Laura Timmerman kwam een schijf achter en Arjen Timmer werd in de verdrukking gebracht. Toen ook Henk Klarenbeek in een combinatie liep, leek er weinig eer meer te behalen. Ook Erwin van Hierden moest hard vechten om niet te verliezen. Uiteindelijk werden er maar twee punten binnengehaald en moest Lunteren zich gewonnen geven: 2-6. Rond half één werd de beker dan ook overhandigd aan de winnaar Huissen.

Het was voor Lunteren een enorme domper na de kansen in reguliere wedstrijd. Toch kan men tevreden terugkijken op een goed gespeeld bekertoernooi. Voor het derde jaar op rij de finale behalen is een knappe prestatie!

Finale Jan van der Zwan cup Gelderland

   DES Lunteren 2     DV VBI Huissen  44
 Arjen Timmer (1319) Wouter Ludwig (1414)11 3Partij
 Laura Timmerman (1235) Geert van Aalten (1393)11 1Partij
 Henk Klarenbeek (1408) Joost Hendriksen (1316)11 4Partij
 Erwin van Hierden (1379) Jos Stokkel (1368)11 2Partij

Barrage

   DES Lunteren 2     DV VBI Huissen  26
 Arjen Timmer (1319) Wouter Ludwig (1414)02
 Laura Timmerman (1235) Geert van Aalten (1393)11
 Henk Klarenbeek (1408) Joost Hendriksen (1316)02
 Erwin van Hierden (1379) Jos Stokkel (1368)11

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *