AA 6 Drie keer is scheepsrecht

27 feb

De Nationale Competitie 2009-2010 is weer bijna ten einde. Binnen afzienbare tijd worden er nog een aantal nacompetitiewedstrijden gespeeld, evenals de barrage om het Nederlands Kampioenschap tussen de inmiddels traditionele topploegen Van Stigt Thans uit Schiedam en VBI uit Huissen. U zult begrijpen dat op deze site in het bijzonder aandacht besteed wordt aan de damvereniging uit Lunteren. Ik kan er simpelweg niet omheen. Damvereniging Door Eendracht Sterk speelde voor de derde keer in de clubgeschiedenis op het hoogste niveau (de Ereklasse) in de sterkste competitie voor clubteams ter wereld. De voorgaande twee keren waren geen succes, want DES vloog na één seizoen telkens weer uit de hoogste klasse. De voortekenen waren dit seizoen echter heel wat beter, immers: drie keer is scheepsrecht.

DES heeft een eerste team dat volledig bestaat uit zelf opgeleide spelers, of spelers die bij kleinere provinciale verenigingen spelen. In tegenstelling tot het gros van de andere teams in de Ereklasse wordt er geen cent betaald. Het bereiken van de Ereklasse is dus al een prestatie op zich. Zeker als in acht wordt genomen dat er in het verleden Ereklasseclubs zijn geweest die maar al te graag DES-spelers wilden inlijven. Gelukkig kiest het overgrote deel voor de teamspirit van DES en als er al gaten vielen, dan werden deze ‘gewoon’ weer opgevuld met enkele talenten uit de jeugdopleiding. Maargoed. Voorafgaand aan dit seizoen had ik er weinig vertrouwen in dat DES zich zou handhaven op het hoogste niveau. Het was net zo onmogelijk als dat een koe een haas vangt en misschien nog wel onmogelijker. DES had veruit de laagste gemiddelde rating, bijna 200 punten lager dan een topploeg. Nee, dat werd niets. De perschef van de KNDB had er meestentijds ook weinig vertrouwen in, want de rondeverslagen waren bepaald niet altijd rooskleurig voor DES.

Na een voortreffelijke start van 5 punten uit 4 wedstrijden leek DES op weg naar een sensationele handhaving. De overwinning tegen subtopper Orfam Telecom Twente was voor eenieder een grote verrassing. Daarna kwam echter een zeer moeizame periode waarin ruime nederlagen werden geleden, ook tegen concurrenten als DUO en Fryslan. DES zakte weg naar een elfde plaats, goed voor directe degradatie. En er waren nog maar twee rondes te gaan. Kansloze missie. Een kat in het nauw maakt echter rare sprongen. Of was het eindelijk weer eens Door Eendracht Sterk? In de slotrondes werden twee uitstekende overwinningen geboekt. 12-8 tegen Volendam en maar liefst 13-7 tegen topploeg Witte van Moort uit Westerhaar. Het was inderdaad scheepsrecht, want DES belande door deze overwinningen op een achtste plaats, waardoor handhaving direct veilig was gesteld. Wie had dat gedacht? Vrijwel niemand, behalve Jaap Heij.

Deze uitstekende prestatie is toe te schrijven aan het constante beleid van de Lunterse damvereniging. Jaren geleden werd besloten dat geïnvesteerd moest worden in de eigen jeugdopleiding. Dit resulteerde in de vorming van een tweede en zelfs ook van een derde team in de landelijke competitie. En het is gelukt om met enkel eigen spelers een hoog niveau te bereiken. Het eerste team heeft zich dus gehandhaafd in de Ereklasse en het tweede team is inmiddels doorgegroeid naar de eerste klasse. Er was nooit onrust over bijvoorbeeld financiële zaken, maar er was altijd stabiliteit en continuïteit (en dat is essentieel, gezien het bijna jaarlijks toenemende aantal voorbeelden van verenigingen die als een kaartenhuis in elkaar zakken wanneer de sponsor wegvalt). Als er bij DES mensen weggingen, kon dat worden opgevangen met talenten uit de eigen jeugdopleiding. Dat was én is de basis van succes. En natuurlijk niet te vergeten de uitmuntende sfeer in de vereniging,  in de teams én in het eigen clubgebouw. Er zijn maar weinig damverenigingen met een eigen clubgebouw, vier slechts. Laten we die verenigingen, en de verenigingen met eigen spelers en een stabiele (goede) jeugdopleiding, koesteren.

AA