De bekercompetitie van de Gelderse dambond, de Jan van der Zwan cup is weer van start gegaan. In de eerste ronde had ons team geloot tegen het tweede team van Huissen. Een team wat zeker niet onderschat moet worden, want de gemiddelde rating van dit team was zelfs hoger dan onze rating!
Het was even zoeken naar het tijdelijke onderkomen van Huissen maar iets na kwart voor acht kon de wedstrijd beginnen. Teamcaptain Henk Klarenbeek had op het eerste bord plaats genomen en trof daar Jan van Loenen. Jan is een bijzonder lastige speler om van te winnen. Vandaar dan ook dat Henk zijn korte vleugel liet opsluiten om de wedstrijd zoveel mogelijk te compliceren. Helaas bracht dat nog niet het gewenste resultaat. Henk koos er voor om de opsluiting te verbreken, waardoor hij een voorpost kreeg die Jan ogenschijnlijk zou kunnen winnen. Maar Henk had beter gerekend…en de voorpost bleef behouden. Beide spelers braken door naar dam, maar Henks schijven waren veel beter geplaatst, waardoor hij twee schijven wist te winnen en het eindspel winnend kon afsluiten.
Het werd hierdoor 4-0 omdat Paul Wijninga op het tweede bord ook al had gewonnen van Willem Hoek. In deze partij was al snel duidelijk dat een overwinning zou vallen. Paul ging in de aanval en Willem zette de omsingeling in. Paul wist alle ingewikkelde combinaties van Willem te omzeilen en zadelde Willem op met een lelijke hangende schijf. De aanval sloeg helemaal door en Paul rondde de partij af met een doorbraak voor een schijf, waarna de winst niet moeilijk meer te vinden was.
Aan het derde bord trof Coen Bommel de sterkste tegenstander met Joost Hendriksen. Na een vrij rustige opening werd Coen al snel geconfronteerd met lastige dilemma’s, waardoor zijn stand steeds schever werd. Uiteindelijk stonden er op Coens korte vleugel geen enkele schijf meer, zodat Joost zo naar dam leek te kunnen lopen. Maar geluk bij een ongeluk was wel dat hij daardoor genoeg schijven had om aan de andere kant door te breken wat volgens de berekeningen van Joost precies remise zou opleveren. Het kiezen uit al die mooie mogelijkheden had hem zoveel tijd gekost dat hij zijn toevlucht nam tot een nog steeds erg voordelige vier om vier. Coen wist echter elke keer de enige niet verliezende zet te vinden en haalde daarmee heel knap de remise binnen, waardoor teamwinst zeker was.
Aan het vierde bord speelde Jan Lammers tegen Emiel Leijser. Hoewel Jan toch flink wat minder rating punten heeft dan Emiel, maakt jarenlange ervaring natuurlijk veel goed. De partij ontwikkelde zich langs klassieke structuren, waarbij Emiel zich langzamerhand in de aanval wist te werken. Maar Jan verdedigde zich uitermate taai en wist ten koste van twee schijven ook de damlijn te bereiken. Lange tijd bleef de vraag of Jan nog een zwarte schijf kon winnen of doorbreken. Kingsrow zal ongetwijfeld een aantal remises vinden, maar na een lange strijd moest Jan zich toch gewonnen geven, waarmee de 5-3 overwinning mee naar huis genomen kon worden.
