Vandaag het “Dirk van Spengen toernooi” in Delft. Dit jaar was ook DES Lunteren van de partij. Helaas moest Thomas op het laatst nog afhaken. Met Johan, Christian, Alex en Nathan gingen we vol goede moed op pad. We speelden in 1 grote groep, conform het “Zwitsers system”, waarbij in aan het einde met gebruik de categorieën pupillen(Johan, Alex en Christian), welpen (Nathan) en beginners (geen Lunteranen) de bekers uitgereikt zouden gaan worden. Een verslag:
De eerste ronde een strakke overwinning van Johan op Christian. Alex moest het hoofd buigen tegen landelijke topper Wouter Morssink. Nathan moest tegen de welpen topper Thijs Eijkelenboom. Nathan bleef geconcentreerd spelen en ja hoor daar kwam het foutje van Thijs. Met een mooie 1 om 4 haalde Nathan winnend voordeel. Maar Thijs verdedigde zich uitstekend, met een remise als gevolg. Het signaal was gegeven, met Lunterse dammers is niet te spotten vandaag.
De tweede ronde moest Nathan tegen pupil en landelijke topspeler Marco de Leeuw logischerwijs de punten aan de tegenstander laten. Christian en Alex deelden collegiaal de punten. Het spektakel ging komen op het bord van Johan. Landelijke topper (en latere winnaar) Wouter had met uitstekend spel groot voordeel gehaald en dacht de schijven van Johan op te gaan eten. Dat ging in een moordend tempo. Daar had Johan op gehoopt. Johan speelde heel geraffineerd snel mee, en ja hoor daar was het gat. Er zat verborgen een leuke hielslag in. Beteuterd kon Wouter opgeven, klasse gespeeld Johan. Zo zie je maar weer. Dammen is niet alleen maar goed nadenken, ook tactiek speelt een belangrijke rol. Je kan van iedereen winnen, dat heb je vandaag ook maar weer laten zien.
Ronde 3 ging precies andersom, Johan ging onnodig onderuit tegen welp Jan Christiaan Wahals. Tja nu zat de onderschatting in de Lunterse hoek. Gelukkig niet bij Alex. Alex bouwde een heel sterk centrum op. Tegenstander Jari Brennikmeijer kon niet tegen de druk. Er waren te veel zetten niet goed meer. Uiteindelijk werd een “1 geven, drie terug slaan naar dam” de beslissende combinatie waarmee het fraaie positiespel werd afgemaakt. Nathan speelde heel geconcentreerd tegen Christian. En ook daaruit bleek dat je dan als pupil echt niet zomaar van een welp wint. Nathan kreeg een winnende stelling (goed gedaan, hoor!) en pas na heel erg hard zweten wist Christian (de aanhouder wint, knap hoe je dit er nog uitsleepte) er toch nog een puntje aan over te houden. Goed gespeeld allebei.
Ronde 4 liet Johan ziet uit het goede hout gesneden te zijn. Hij moest tegen Landelijke subtopper Menno Eijkelenboom. Als Johan al aangeslagen was na de vorige nederlaag, dan was daar niets van te zien. Menno werd hard van het bord af gezet, keurig Johan. We gaan nog veel van jou zien de komende tijd, verwacht ik. Bij de andere Lunteranen ging het hard bergafwaarts. Alex en Christian leken niet bij de les en verloren door slordige fouten. Nathan had eindelijk ook een tegenstander van gelijke leeftijd, Assala. In een waar foutenfestival van beide kanten bleef het lang onduidelijk hoe het kwartje ging vallen. Gelukkig was de laatste fout van Assala, twee puntjes voor Nathan. Ach het resultaat telt, de partij vergeten we maar snel.
Ronde 5 moest welp Nathan voor de derde keer tegen een pupil, Sander Stolwijk deze keer. Een snelle nederlaag was het gevolg. Johan had het vizier niet op scherp tegen supertalent Tristian uit Putten. Dat was ook een snelle nul. Christian zette Assala geconcentreerd van het bord, maar de echte stunt kwam deze ronde van Alex. Subtopper Menno Eijkelenboom wist niet door de goede verdediging van Alex heen te komen. Een volkomen gelijkwaardige remise was het resultaat. Goed gespeeld, Alex! Een puntje waar Johan je dankbaar voor is.
Ronde 6 was een Lunterse topronde. Nathan had een ronde vrij. Zowel Johan (tegen Jari Brennikmeijer), Alex (tegen Assala) en Christian (tegen Naveen) maakten het keurig af.
De zevende en laatste ronde moest de beslissing gaan brengen. Christian had vrij. Bij Alex bleek het glas leeg en hij ging hard onderuit tegen welp Thijs. Jammer dit koste Nathan de kans op de tweede plaats. Nathan had namelijk tegen Johan geloot. Voor Nathan wat zuur (van de 7 rondes maar 2 welpen als tegenstander gehad), maar gelukkig bleek de zes punten toch nog een derde plaats op te leveren en zo’n beker is natuurlijk een mooie troostprijs.
Voor Johan was deze loting wel gunstig. Met een strakke overwinning stelde Johan de derde plaats veilig. Een ware topprestatie. Precies achter landelijke toppers Wouter Morssink en Marco de Leeuw, maar voor de landelijke subtopper Menno Eijkelenboom, ik denk dat weinig mensen dit van te voren verwacht hadden. Een fraaie beker die een mooi plekje in je prijzenkast verdiend. Goed gedaan Johan, hier mag je met recht trots op zijn!
Al met al waren de Lunteranen met vier spelers verreweg de beste vereniging. Johan (10), Christian(8), Alex en Nathan (6) zorgden samen voor maar liefst 30 punten in dit supersterke deelnemersveld. Daar kon geen enkele andere vereniging aan tippen. De “Dirk van Spengen bokaal” zou onder normale omstandigheden dan ook door Lunteren zijn meegenomen. Nu weten we dat ze in Delft hele originele ideeën over puntentellingen hebben en uit de prijsuitreiking bleek dat hier een andere logica gevolgd werd. De prijs ging naar een “gelegenheidsteam bestaande uit drie verenigingen”. Nu daar gaf niemand iets om, prijzen staan er genoeg in de prijzenkast in onze Schuifeldam. Jullie hebben het alle vier uitstekend gedaan. Ik ben trots op jullie en verwacht nog veel van jullie in de nabije toekomst. Bedankt voor deze leuke middag!